De hele wereld over in 3 dagen

Hooi allemaal,

Nu ik dan eindelijk in Cairns ben aangekomen hierbij ook maar dan mijn eerste reisverslag vanaf de andere kant van de wereld. Nou kan ik natuurlijk heel braaf bij afgelopen maandag beginnen, maar dat doe ik niet, want zoals een groot deel van jullie weten, was het een na laatste weekend voor vertrek mijn afscheidsfeestje van vrienden en de zondag van familie. Voor de 17de werd alleen iets achter mijn rug om gepland vandaar dat dit het vermelden ook op waar ben jij waard is. Onderleiding van Kim hadden vrienden namelijk een boottocht door de grachten van Groningen geregeld en daarna een gezellige High Tea. Gelukkig was het die zaterdag mooi weer en hebben we met zijn allen lekker kunnen genieten van het zonnetje op het water. Naar de High Tea waren er nog een aantal mensen met mij naar Ten Boer gegaan om vervolgens nog voor de laatste keer in Groningen te gaan stappen. Een echte topdag dus. Zondag kwam de familie op bezoek om een borrel te drinken op mijn 22ste verjaardag en natuurlijk mijn vertrek naar het buitenland. De week erna moesten nog de laatste dingen geregeld worden zodat ik met een gerust hard de Nederlandse bodem kon verlaten. Zaterdags begonnen mijn moeder en ik heldhaftig aan het inpakken van de koffer maar helaas wou dit niet helemaal lukken en hebben we hals over kop een nieuwe tas aan moeten schaffen. Deze kregen we zonder moeite ingepakt en er paste zelfs nog meer in dan in de koffer. Zondags was een dagje van rustig aan klungelen laatste dingen in de tas gooien en de kamer nog even opruimen.

Maandag 26 augustus ging de wekker al vroeg, dit kon natuurlijk ook niet anders aangezien we om 8 uur in de auto richting Schiphol wouden zitten. Door de geweldige planning en alles in wezen zo de auto in kon zaten we ook met zijn 5en braaf om 8.05 in de auto. Het was rustig op de weg dus kwamen we al tegen half op Schiphol aan, ik kon pas om kwart over 11 inchecken, dus gingen we met de hele familie wat drinken op Schiphol. Na ingecheckt te hebben en nog even een oer-Hollandse lunch te hebben gegeten werd het toch echt tijd om afscheid te nemen. Hier moest natuurlijk ook bij gehuild worden. Na een paar dikke knuffels van Oma, mama, Robin en een ‘Doei, veel plezier’ van Rogier liep ik richting douane. Híer nog een paar keer omgedraaid om nog even te zwaaien. Toen stond ik vooraan in de rij en moest ik mijn paspoort laten zien en door de douane. Toen was de familie uit het zicht en stond ik toch echt op het punt te vertrekken. Ik had natuurlijk een lange vlucht voor de boeg. In het vliegtuig zat ik naast een jongen die het opviel dat ik om 6 uur s ochtends toch echt geen omelet met rare groeten at dus gaf hij mijn zijn mini cupcake. Hij vertelde dat hij uit Taiwan kwam en dat hij voor ruim een paar maand door Europa had gereisd. Hij vertelde ook dat hij terug ging omdat hij verplicht voor een jaar in dienst moest bij het Taiwanese leger terwijl hij net zijn studie heeft afgerond en daar werk in wil vinden. Na nog een paar uur kwamen we aan op het vliegveld van Bangkok hier moesten we het vliegtuig uit om vervolgens een uur later in exact hetzelfde vliegtuig te stappen. Tijdens de overstap raakte ik met een ander Nederlands meisje, Alieke, aan de praat die ook naar Sydney vloog. Samen hadden we besloten om bij de overstap op Taipei (waar we 11 uur moesten wachten), samen Taipei in te gaan. Zo gezegd zo gedaan, over Taipei kan ik maar een ding zeggen wat een bijzondere, maar saaie stad. Het is een stad dat niet echt sfeer uitstraalt. Of het komt doordat ik gaar was van de reis en dat als je er een tijdje bent heel anders is. Na een paar uur de stad te hebben geslenterd werd het tijd om weer terug te gaan naar het vliegveld om aan de laatste lange vlucht te beginnen. Op naar Sydney!!. De vlucht ging verbasend snel voorbij en er stond een nieuwe uitdaging te wachten. De Australische douane. Braaf met de kaart die we in moesten vullen in de hand kwamen we aan bij de eerste douane post, deze beste man stelde een paar vragen over mijn Internship en uiteindelijk mocht ik door. Aangezien ik nauwelijks nog een stem had was ik ook niet zo denderend te verstaan en hij was al gauw tevreden met de antwoorden. Vervolgens konden we de tassen van de bagageband plukken en door naar de aangifte post. Hier stond eerst een vrouwtje dat vroeg naar de ‘medicijnen’ die je mee had. Deze hoefde niet te worden laten zien en ik mocht door. Vervolgens kwamen we bij een man die vroeg naar wat er onder de modder zou kunnen zitten. Dit konden mijn hardloopschoenen zijn dus tas open en de schoenen zoeken. Gelukkig was de man heel aardig en had ook nog humor (kan de Nederlandse douane nog wat van leren. Ook zagen we de cameraploeg van Border patrol staan. Hier ben ik gelukkig niet op te zien aangezien ik niks verkeerds mee had. Maar één ding is zeker het camera team staat niet verdekt opgesteld. Toen ik binnen 10 min alle controles door was, werd het tijd om de trein te pakken naar het hostel. Hier aan gekomen eerst een douche gepakt en vervolgens met de free shuttle bus naar harbor bridge en opera house gegaan (foto’s volgen). Daarna weer naar het hostel gegaan en op tijd het bed ingedoken

Vanochtend ging al vroeg de wekker en was het tijd om voor de laatste keer naar het vliegveld te gaan. De laatste vlucht ging ook voorspoedig. Om half 10 stond ik met tas en al op Cairns airport. En kon ik het hostel bellen. Omdat volgens mijn telefoon het nummer niet bestond ben ik maar naar een old fashioned payphone gegaan en daar hetzelfde nummer gedraaid en binnen de kortste keren had ik het hostel aan de telefoon en kwamen ze me halen. Het hostel is groot en zit op ca. 10 a 15 min rijden van het vliegveld. Hoe de kamers zijn weet ik nog niet, aangezien ik nog in moet checken. Maar dat horen jullie later wel weer en zien jullie ook wel op de foto’s.

Oja, ik had velen van jullie mijn nummer gestuurd, maar deze gaat toch maar veranderd worden, want met deze provider gaat het hem niet helemaal worden. Als ik iemand bel word er opgehangen en belt die telefoon mij en dan de persoon die ik wil bellen.

Over ruim een uur ga ik inchecken en dan Cairns maar eens ontdekken en alvast wat boodschapjes halen. Maar natuurlijk ook even lekker uitrusten en vroeg slapen zodat ik voor ik het weet hier in het normale ritme kom.

Zodra ik weer wat nieuws heb zal ik er weer een leuk verhaaltje van maken. Ook al vind ik het al vrij knap om er zo’n lang verhaal uit mijn mouw te schudden over alleen maar een hele lange vlucht.

Ik denk dat ik het hier wel enorm naar mijn zin ga hebben, al is het nog wel even onwerkelijk dat ik in dit super mooie land een jaar mag blijven. Maar ik ga er een top tijd van maken

Heel veel liefs uit Cairns,

Margot